Η Υγεία του Πεπτικού (Μέρος Πρώτο)

Έλκος, γαστρίτιδα και σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου είναι κοινές παθήσεις, που επηρεάζουν την καθημερινότητα των ασθενών. Ποιες τροφές μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση από τα συμπτώματα και ποιες πρέπει να αποφεύγονται;

Τα ενοχλητικά συμπτώματα

Το πεπτικό σύστημα αποτελείται από τον οισοφάγο, το στομάχι, το λεπτό και το παχύ έντερο. Επίσης, περιλαμβάνει τους σιελογόνους αδένες, το ήπαρ και το πάγκρεας, που είναι αδενικά όργανα και συνδέονται λειτουργικά με τον γαστρεντερικό σωλήνα. Η κύρια λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος είναι η αποτελεσματική διέλευση (κατάποση), η πέψη και η απορρόφηση της τροφής, καθώς και η αποβολή των άπεπτων ή μη απαραίτητων συστατικών. Η σωστή πέψη και απορρόφηση είναι ουσιώδεις για την ανάπτυξη του οργανισμού, τη διατήρηση και την εξασφάλιση της απαραίτητης ενέργειας. Ως γαστρεντερική νόσος χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε διαταραχή εμποδίζει αυτήν τη φυσιολογική διαδικασία. Υπάρχουν πολλοί τύποι γαστρεντερικών διαταραχών. Ορισμένες από τις συνηθέστερες είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η γαστρίτιδα, το πεπτικό έλκος, η διάρροια, η δυσκοιλιότητα, το ευερέθιστο έντερο και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (ελκώδης κολίτιδα και νόσος του Crohn). Τα κυριότερα συμπτώματα των παθήσεων αυτών είναι ο κοιλιακός ή/και θωρακικός πόνος, η κοιλιακή διάταση (φούσκωμα), η δυσφαγία, η ναυτία, ο εμετός, ο μετεωρισμός, οι όξινες ερυγές, η εντερορραγία και η γαστρορραγία (η αποβολή αίματος από το στόμα με εμετό ή η απώλεια αίματος με τα κόπρανα).

Αποφυγή όξινων τροφών

Οι τροφές έχουν διαφορετικό ph μεταξύ τους, το οποίο κυμαίνεται από 2 στον χυμό λεμονιού, μέχρι 8 στο αυγό. Οι περισσότερες τροφές έχουν ph, που κυμαίνεται από 5-7. Το ph του χυμού από πορτοκάλι ή γκρέιπ-φρούτ είναι περίπου 3,2-3,6, διαφορετικό δηλαδή από το φυσιολογικό ph του γαστρικού υγρού (1,5-2,0). Τα άτομα που πάσχουν από προβλήματα του γαστρεντερικού, καλό θα ήταν νααποφεύγουν να καταναλώνουν όξινους χυμούς και όξινες τροφές, όπως διάφορα εσπεριδοειδή και ντομάτα. Μετά την πρόσληψη των όξινων τροφών, προκαλείται αύξηση της οξύτητας των γαστρικών υγρών, με αποτέλεσμα να αυξάνεται και η οξύτητα του στομάχου. Η επιπλέον οξύτητα του στομάχου συμβάλλει στη χαλάρωση του οισοφαγικού σφιγκτήρα, δημιουργώντας παλινδρόμηση του όξινου περιεχομένου του στομάχου προς τον οισοφάγο. Επίσης, η κακή λειτουργία του οισοφαγικού σφικτήρα προκαλεί καούρες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η συνεχής έκθεση του βλεννογόνου του οισοφάγου στα καυστικά γαστρικά υγρά του στο¬μά¬χου μπορεί να προκαλέσει πληγές στον οισοφάγο (οισοφαγίτιδα). Όταν οι χυμοί των φρούτων διαλύονται μενερό όμως, η επίδρασή τους στην γαστρική οξύτητα είναι αμελητέα.

Συνεχίζουμε αύριο….